Up Wangerốger tôₑl:
Dait ốₑlaun un Han Grüschke
Han Grüschke wêr ‘n mon fon báuker, ốₑlaun un sprôk.
Far ûs wêr hî ‘n ốlen frün.
Ûr dait wad wust Han fêl.
î tä̂ld mî ûr Wangerốch.
Sâ quâ hî tô mî:
Îk sin nâ Wangerốch gî́ngen.
Han wêr uk ‘n díchter, ‘n wốdsmith;
Hî schrîv un snácket dêrû́m gêrn.
Laun un saun,
Dâ máckî dait ốₑlaun Wangerốch.
Túsken ốₑlaun un sê,
Dêr is Han Grüschke sîn gêst.
Dyami Millarson
In het Wangeroogs:
Het eiland en Han Grüschke.
Han Grüschke was een man van boeken, eilanden en talen.
Voor ons was hij een oude vriend.
Over het Wad wist Han veel.
Hij vertelde mij over Wangeroog.
Zo zei hij tegen mij:
Ik ben naar Wangeroog gegaan.
Han was een dichter, een woordsmid;
Hij schreef en sprak daarom graag.
Land en zand,
Zij maken het eiland Wangeroog.
Tussen eiland en zee,
Daar is Han Grüschke’s geest.
Dyami Millarson