Hier alvast veurpruifkes in t Grunnens, t Hogelandsters en Onstwedders:
***
Hogelandsters
Veni Sancte Spiritus
t is te hopen dat dit joar
dij wiend weer zel goan waaien
om heur woorden ien te zaaien
van verstoan, en zunnekloar
want ale tongen dij beweren
– onze woorden moaken joe vrij! –
binnen vremde toalen dij ien dit getij
heur toal en sproak nog mouten leren
en wie den heuren en verstoan
ien aal dij mooie, vremde toalen
dat ook zai, dij boven stoan, verhoalen
van dij laange weg dij zai nog goan
van wiend en gaist, van tong en vuur
n gaist dij waait woarhen ze wil
ien grootse vrijheid, fluusterend stil,
gain end, van olden tot koldens uur
Anjo de Haan
***
Onstwedders
Nig of Nait
Het dörp lig
op t zaand.
Juvvertoren.
Boerderijen in
n wiede boge
der umtou.
Prachteg stee in
t Grunneger laand.
Hier kom ik vot.
Wie zeggen ‘nig’
in ploats van ‘nait’.
n Eindje wieder
lagen lu der om
en vinden ons
meschain wel
n beetje dom.
Mor as ik schrief
is t aaltied nait.
t Liekt aalgemainer
en ook zeker goud.
Mor nait zeggen
as ik ik proat,
vuilt onwenneg en
sikkom as verroad.
Jan Hoiting
***
Grunnens
De Grunneger Sproak
k Was nog ien t veurjoar van mien leven
toen ik de vroag om speulers zag,
votdoalek heb ik doar op schreven,
dit was nou net wat mie wel lag.
t Fluwelen douk ging veur mie open,
ik keek de zoal ien, wat n publiek,
dampende kroanpotten op de toavels,
mien rol glom van de romantiek.
Drai moal ien week, drai weken laang
veur uutverkochte zoalen,
veur t eerst ien Schouwburg op de plaank,
je konnen doar wel verdwoalen.
Noa oafloop smink van kop oaf fleren,
op Vismaarkt eten bie Koos op kroak,
k von deur de toal dai moe ons leerde
de lokroup van “Grunneger Sproak”.
Coby Poelman-Duisterwinkel
***
Grunnens
Streektoal verbindt
t Is meer dan allain een woord of klank
t Is de grond woaroet de toal ooit tankt
Een aigen stem, een aigen sfeer
Een brôgge noar vrouger, keer op keer
Woar woorden klinken, waarm en trouw
In tongval van de streek zo nauw
Doar roakt de ziel, doar vuilt men zich thoes
Streektoal brengt licht in elk getijhoes
t Verbind de mensen, jong en old
Vertelt wat van binnen hold
Een lach, een troan, een groet, een laid
Een stem dai nooit verloren gaait
Gain toal zo puur, zo daip verweven
Mit wel wie binnen mit ons leven
Streektoal is een anker van de tied
Een band dei blift bestoan veur altied
De woorden binnen vlochten oet streek en grond
Klanken dei reizen van mond tot mond
Een toal dei zingt van wel wie binnen
In zaachte tonen, puur en körte zinnen
Elke streek een aigen laid
Ritmes dei gruien en verstikken nait
Een aarfstôk, old en onvergoan
In streektoal blift tied altied stil stoan
t Is meer dan een woord, meer dan een klank
t Verbindt ons haart, het geft ons rank
Het vertelt verhoalen, vol vuur en licht
Een spaigel van ons doagelijks zicht
Van klei, van zaand, van wôtterland
Een melodie van aigen hand
Verbonden deur ons toalaccent
De streektoal, dei mennegain kent
J.D. Prijt
***
Hogelandsters
Toal
Ik zit te denken
Ik stoa te denken
Ik loop te denken
Ik fiets te denken
Ik rie te denken
Ik vaal te denken
Ik lig te denken
Mit toal
Kin alles
Ik docht nog
Nait opstappen
Eerst denken
En nou lig ik
Dood te goan
Jan Sleumer