Op verzoek van Inter Kerkelijk Vredesberaad-Fryslân werden kleurrijke mensen geinterviewd door Alied van der Meer, nieuwsgierig naar hun politieke, maatschappelijke en religieuze denken en handelen; vroeger, in de tijd van de kernbewapening en nu. Negen tekstportretten.

Aan het woord komen in negen tekstportretten:
Sjaak Blok, was hoofd opleiding Maartenswouden (Zorginstituut Verstandelijk Gehandicapten) te Drachten en lid IKV-kern Drachten;
Sipke Draisma, was lid IKV-kern Sneek, verslaggever KRO en is pastor van de parochies Workum, Makkum en Witmarsum;
Sytze Faber, was Tweede Kamerlid voor het CDA, hoofdredacteur van het Friesch Dagblad en burgemeester van Hoogeveen;
Tineke Mak, was docente oude talen en lid IKV-kern Sneek;
Aggie van der Meer, was tuinarchtect, voorzitter IKV-Fryslân en lid IKV-kern Bolsward;
Herman Oort, was rechter en lid Interkerkelijk Comité Tweezijdige Ontwapening;
Gerard van Rijn, was een van de initiatiefnemers van ‘CDA-ers tegen Plaatsing’, bestuurskundige aan de Fryske Akademy, is beleidsmedewerker afd. Bestuurszaken Provinsje Fryslân;
Maria Schopenhauer, was lid IKV-Fryslân en IKV-kern Joure, is psychiatrisch verpleegkundige;
Rinse Zijlstra, was burgemeester van Smallingerland en lid Tweede- en Eerste Kamer voor het CDA

De foto’s in het boek zijn van Gonnie Kleine.

Recensies (fragmenten)

De polarisatie in de Friese kerken was buitengewoon sterk, zegt Sytze faber, een van de negen in de bundel geportretteerde Friezen. ,,Er was haat en nijd en je werd zelfs bedreigd. Mij werd ‘s ochtends een keer door de telefoon meegedeeld dat mijn zoon in die en die bocht zou worden doodgereden.” De oud-hoofdredacteur van het Friesch Dagblad was indertijd een van de CDA’ers in de Tweede kamer die tegen plaatsing van de kruisraketten waren. /…/ Dat het Icto het in tegenstelling tot het IKV, zonder financiële steun van de kerken moest stellen, zit Herman Oort nu nog hoog. ,,Het Icto werd zeer stiefmoederlijk behandeld. Ik heb lang geprobeerd neutraal te blijven. Ik was rechter. Maar onder invloed van de ontwikkelingen in de kerk en de grote demonstraties tegen kernwapens in Nederland, heb ik een draai gemaakt. Ik was op een bepaald moment zò kwaad. Ik zei, ik doe drie dingen: Ik word lid van het Icto, ik word lid van de VVD en ik blijf in de kerk om juist daar ertegenin te gaan.”
Trouw, Janneke Schuurman, 24 september 2001

Want fouten zijn er destijds gemaakt in de strijd om de vrede. Aggie van der Meer, als enige van de negen geïnterviewden nog altijd onverminderd actief in de vredesbeweging, wist dat ze ondanks alle vergaarde kennis over de wapenwedloop ,,een amateur” was. Als ze weer eens voor een volle zaal sprak, had ze het zweet in de handen /…/
Leeuwarder Courant, Wiebe van der Hout, 18 september 2001

/…/ Ik heb deze negen geschreven portretten met plezier gelezen, heb bewondering voor al die ‘gedreven’ mensen en heb na ’11 september’ genoeg aan wat Tineke Mak liet opschrijven over vredesopvoeding: ‘Geef mensen middelen en handvaten om conflicten en vooroordelen in het gewone leven te lijf te gaan. Ik ben er stellig van overtuigd dat dat ‘iets’ kan veranderen. Maar het zal nog wel een poosje duren.’
Sneeker Nieuwsblad, Henk van der Veer, 22 oktober 2001